Co słychać u... księdza Radosława Kaźmierskiego?

Rozpoczynamy nowy cykl, w którym postaramy się docierać do ludzi dawniej związanych z Gniewkowem, a dziś żyjących dalej lub bliżej od naszej gminy. Porozmawiamy też z osobami, które wciąż są naszymi sąsiadami, lecz nie pełnią już funkcji publicznych.

Na początek zapraszamy na kilka słów od księdza Radosława Kaźmierskiego.

Skąd znają księdza gniewkowianie?

Czy znają, to nie wiem... Kilka lat temu jednak (w zasadzie kilkanaście) jako neoprezbiter miałem okazję przez cztery lata być wikariuszem w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Może stąd.

Najmilsze wspomnienie związane z Gniewkowem?

Zbyt trudne pytanie, bo zbyt wiele mam wspomnień, żeby krotko odpowiedzieć. Była młodzież, był sport, wspaniali ludzie. Nawet polowania były.  Aaa... i był Harmattan! Finały z ŁKS-em pamiętam do dziś.

Ulubione miejsce w Gniewkowie?

Jako takiego chyba nie miałem. Generalnie lubiłem to miasto.

Czego z Gniewkowa najbardziej księdzu dziś brakuje?

Ludzi. I wiosennych herbat u znajomych w ogródku.

Gdzie ksiądz aktualnie mieszka i czym się zajmuje ?

Obecnie Gniezno. Jestem rezydentem przy parafii farnej i pracownikiem Kurii. Poza tym zajmuję się kilkoma innymi rzeczami. Ale bez zmian pozostaje sport i młodzież.

Jako ksiądz ocenia czas spędzony w Gniewkowie?

To se ne vrati!

Czy chętnie wróciłby ksiądz do Gniewkowa? Jeśli tak, to w jakiej roli?

Mówią, że dwa razy nie wchodzi się do tej samej rzeki. Życie nauczyło mnie nic nie planować. Bo jeśli chcesz rozśmieszyć Pana Boga, opowiedz Jemu o swoich planach.

Jeśli mogę, to chcę przekazać serdeczne pozdrowienia dla wszystkich. Szczególnie pozdrawiam was, „dziecioki”.

PS. Nigdy nie zginie, Harmattan nigdy nie zginie! 

--------------------

O kim chcieliby Państwo przeczytać w kolejnych odcinkach? Piszcie w komentarzach lub na [email protected].

[ZT]833[/ZT]

[ZT]839[/ZT]